Cipramil Amp Iv 10 X 40mg/ml

Depressieve episode.

Welke stoffen zitten er in Cipramil?

De werkzame stof in dit middel is citalopram in de vorm van hydrochloride. Elke ml bevat 40 mg citalopram in de vorm van hydrochloride.

De andere stoffen in dit middel zijn natriumchloride en water voor injectie.

Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?

Gebruikt u naast Cipramil nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of gaat u dit misschien binnenkort doen? Vertel dat dan aan uw arts of apotheker.

Sommige geneesmiddelen kunnen elkaars werking beïnvloeden, wat soms ernstige bijwerkingen kan veroorzaken.

Informeer uw arts indien u één van de volgende geneesmiddelen gebruikt:

• MAO-remmers (een andere groep van geneesmiddelen tegen depressie of de ziekte van Parkinson) waaronder fenelzine, iproniazide, isocarboxazide, nialamide, tranylcypromine, linezolide (een antibioticum) en moclobemide. Als u één van deze geneesmiddelen genomen hebt, dan moet u 14 dagen wachten vooraleer een behandeling met Cipramil te starten. U moet één dag wachten na het stoppen van de inname van moclobemide alvorens te starten met Cipramil. Na het stopzetten van de behandeling met Cipramil moet u 7 dagen wachten vooraleer u ook maar één van deze geneesmiddelen mag innemen.

• Geneesmiddelen die selegiline (irreversibele MAO-B inhibitor) bevatten want het risico op bijwerkingen wordt verhoogd. De dosis selegiline mag niet hoger zijn dan 10 mg per dag. Selegiline wordt gebruikt in de behandeling van de ziekte van Parkinson.

• Lithium (gebruikt bij de preventie en de behandeling van manisch-depressieve stoornissen) en tryptofaan

• Imipramine en desipramine (beide gebruikt voor de behandeling van depressie)

• Metoprolol (gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk en/of hartaandoeningen). Het metoprololgehalte in het bloed kan stijgen, maar een versterkte werking of bijwerkingen van metoprolol werden niet aangetoond.

• Sumatriptan en soortgelijke geneesmiddelen (gebruikt tegen migraine), tramadol en soortgelijke middelen (opioïden gebruikt als sterke pijnstiller) verhogen het risico op bijwerkingen. Mocht u ongewone symptomen ervaren bij het gebruik van deze combinatie, raadpleeg uw arts.

• Cimetidine, lansoprazol en omeprazol (ter behandeling van maagzweren), fluconazol (ter behandeling van schimmelinfecties), fluvoxamine (antidepressivum) en ticlopidine (ter vermindering van het risico op infarcten). Deze middelen kunnen leiden tot een verhoogd bloedgehalte aan citalopram.

• Alle geneesmiddelen die de bloedstolling beïnvloeden, zowel als effect en als neveneffect (zoals sommige antipsychotische geneesmiddelen, acetylsalicylzuur (gebruikt als pijnstiller), niet- steroïdale ontstekingswerende geneesmiddelen (gebruikt voor artritis), ticlopidine en dipyridamol); dezelfde kunnen een licht verhoogd risico op bloedingen veroorzaken.

Overgevoeligheid voor het werkzaam bestanddeel of voor één van de in "Samenstelling"vermelde hulpstoffen.
MAO-remmers (mono-amino-oxidase inhibitoren)
Citalopram mag niet worden voorgeschreven voor patiënten die worden behandeld met mono-amino-oxidase inhibitoren (MAOI). Dit geldt eveneens voor selegiline aan een dosis van meer dan 10 mg per dag.
Citalopram mag slechts gestart worden 14 dagen na het stopzetten van een behandeling met irreversibele MAOI. Voor reversibele MAOI, moet de wachttijd gerespecteerd worden zoals voorgeschreven in de bijsluiter van dit product.
Na het stoppen van de inname van citalopram, moet een wachttijd van 7 dagen gerespecteerd worden alvorens te starten met een behandeling met MAOI)
Citalopram is tegenaangewezen in combinatie met linezolide, tenzij de maatregelen genomen worden voor een nauwgezette opvolging en monitoring van de bloeddruk)
Citalopram is tegenaangewezen bij patiënten met een gekende QT-verlenging of een congenitaal lang QT-syndroom.
Citalopram is tegenaangewezen bij gelijktijdige inname van geneesmiddelen gekend om het QT-interval te verlengen).
De tabletten bevatten lactosemonohydraat. Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, Lapp lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken..

Volwassenen

• Startdosering: 20 mg/dag
• De begindosis kan verhoogd worden tot 40 mg per dag als enkelvoudige dosis

Toedieningswijze

• IV infuus gedurende 10 - 14 dagen, daarna de behandeling oraal verderzetten
• 1 x daags, op om het even welk moment van de dag
• Het concentraat verdunnen in 250 ml fysiologische zoutoplossing of in een 5 % glucoseoplossing. De oplossing voor infusie moet binnen de 6 uur worden opgebruikt
• Infusietijd: minstens 1 uur per 20 mg